به نقل از «خبرآنلاین»

جواد ظریف و آبی که در خوابگه مورچگان ریخت

تاریخ انتشار: ۱۷ خرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۹۱۹۴۸۳

او پیش تر در مقدمه اش از امکان ها و آرزوها سخن گفته بود. سخنی که مثل همیشه برای آنان که تصمیم گرفته بودند حرف درست را فهم نکنند فهم نشده بود و این بهانه را دست آنان داده بود تا همان اتهامات همیشگی را تکرار کنند. خودشان را در مقام یک انقلابی متعهد سازش ناپذیر در مقابل عوامل سلطه بنشانند و در عوض ظریف را سازشکار و خائن به آرمان های بلند انقلابی بخوانند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

البته که دیر زمانی است این شعارهای نخ نما کارکرد خود را از دست داده و کیست که نداند این حرف ها بیش از آن که ریشه در واقعیت داشته باشد دکان و دستگاه کاسبی است و به قول دوست شاعرم:

هر که را شغلی است در عالم

شغل بعضی ها مسلمانی است

و اما آن چه جواد ظریف با عنوان آرزوها و امکان ها گفته است همه آن چیزی است که باید می گفت. آن ها که اندکی اهل خواندن و فهم و درنگ و تامل اند، خوب می دانند معنی این سخنان را و اگر نبود بیم کج فهمی ها و نافهمی ها در این روزگار تنگ حوصله، به گمانم حتی نیاز به تفصیل هم نبود اما جواد ظریف برای اتمام حجت و پاسخ به تاریخ، خود را موظف دانست جزئیات را نیز توضیح دهد. تا هم دوستان بدانند چه بر سر تاریخ این سرزمین رفته است و هم دشمنان بدانند سکوت همیشه علامت چیزی در چنته نداشتن نیست و بهتر است بی پروایی را از حد نگذرانند و پای در هر بیشه ای مگذارند که شاید پلنگ خفته باشد.

هیچ شکی نیست که آینده را آرزوهای بزرگ می سازند و ملتی که تهی از آرزو باشد هیچ حرفی برای گفتن ندارد. وقتی آن انقلابی آرژانتینی می گفت: واقع بین باش، غیرممکن را بخواه. سخن متناقض نمی گفت. او خوب می دانست همه خواستن ها غیر ممکن است اما باید خواست تا محقق شود. آن ها که حق رای را برای همگان می خواستند، آن ها که لغو برده داری را طلب می کردند،‌آن ها که نابودی آپارتاید را فریاد می زدند، در روزگاران خود امری غیرممکن را می خواستند اما واقع بین بودند و می دانستند آن طلب و آرزو حق طبیعی آن هاست و باید در عالم واقع محقق شود. آرزو بود اما محقق شد. محمد جواد ظریف اتفاقا از آن دسته آدم هایی است که خوب معنی آرزو را می فهمد. از همان جوانی هم می فهمید. از همان روزی که با دیگر جوانان برای براندازی رژیمی با ساختار سلطنتی همراه شد. از همان روزی که عزمش را جزم کرد تا زبان دیپلماسی را بفهمد. از همان وقتی که خودش را هم سنگ ابرقدرت های جهانی می دید تا بتواند برای حقوق حقه این مردم کاری از پیش ببرد. اما این را هم خوب می فهمید که آرزو با توهم آن هم به معنای مبتذل و امروزی اش خیلی فرق دارد.

ایران را به یک قدرت اقتصادی و فرهنگی و سیاسی و نظامی بدل کردن با از بین بردن یک کشور فرق دارد. عظمت و شکوه را به ایران برگرداندن با حسینیه کردن کاخ سفید فرق دارد. این ها آرزو نیست. این ها توهم مشتی هپروتی است که نه درکی از آرزو دارند و نه فهمی از امکان. ژاژ می خایند و کاسبی می کنند و هزینه اش را این ملت بدبخت پرداخت می کند. مهمل می بافند و تاوانش را آن بیمار سرطانی که از پرداخت هزینه درمانش عاجز است می دهد. حرف مفت می زنند و در عوض کمر میلیون ها مستاجر زیر بار اجاره خانه می شکند. بله، آرزو امر مقدسی است و افق پیش روی یک ملت را روشن می کند اما توهمات شکم سیرانه و افیون زده، ملتی را به خاک و خاکستر می نشاند.

محمد جواد ظریف علاوه بر درک درست از آرزو از امکان هایش نیز فهمی دقیق داشت. هم امکان های شخص خودش را خوب فهم می کرد و هم امکان های سرزمین مادری اش را. به همین دلیل زبان دیپلماسی را برگزید. به همین دلیل با عربده کشی و آتش زدن سفارت عربستان موافق نبود. تاریخ خوانده بود و خوب می دانست پای لمپن ها را به سیاست باز کردن چه عواقبی دارد. کودتای بیست و هشت مرداد را که به دست فواحش و چاقوکش ها به ثمر رسیده بود از یاد نبرده بود. خوب می دانست استبداد از چه سوراخی وارد می شود. خوب می دانست قدرت های بزرگ در کمین نشسته اند تا با بهانه حقوق بشر این ممکلت را ببلعند. بهتر از هرکس دیگری می دانست قدرت های بزرگ به هیچ چیزی جز منافع خود فکر نمی کنند و به همین علت بیش از هرکس دیگری به شعار نه غربی نه شرقی پایبند ماند. او هم با آمریکایی ها مذاکره کرد و هم سند همکاری ۲۵ ساله با چینی ها را امضا کرد. فهم درست ظریف از امکان ها باعث می شود تا ظریف به جای پناه بردن به تخیل موهوم، قدرت را در اجماع مردم ببیند و نه در بمب هسته ای. بمب هسته ای را که رفقای اتحاد جماهیر شوروی خیلی بیشتر و پیشتر از ما داشتند. خوبش را هم داشتند. خیلی قبل از تر از آن که ما با وسیله نقلیه پایمان به شابدالعظیم باز شود آن ها پایشان به کره ماه باز شد اما آن همه عظمت پوشالی، بازی را به مک دونالد و کوکاکولا باخت. به همین سادگی. و درست ترش این است که بگوییم به دلیل عدم توازن آرزوها و امکان ها باخت. آن ها شاید آرزوهای بلندی داشتند که نداشتند. آرزو فقط در مخیله چند سیاستمدار پا نمی گیرد. آرزو متعلق به همه مردم است. اکثریت باید بخواهند و طلب کنند چیزی را. آن چه آن روزها آرزوی مردم شوروی خوانده می شد آرزوی مردم نبود. توهمات و سوداهای کودکانه و قدرت طلبانه حزب کمونیست شوروی بود. آن هم نه همه اعضای حزب. مردم به راه دیگری می رفتند. در کوچه و خیابان و پارک و مدرسه خبری از آن ترهات نبود. رهبران شعار ضدامپریالیستی سر می دادند و مردم در حسرت ساندویچ و شلوار آمریکایی له له می زدند. این حرف ها را من نمی زنم. بروید و سفرنامه روس آل احمد را بخوانید و ببینید سی سال پیش از فروپاشی شوروی چه تصویری از آن نکبت کده به دست می دهد. به هرحال حتی اگر توهمات آن چند پیرمرد مفلوک و مستبد را آرزو بخوانیم باز هم آن آرزوها با امکان های آن کشور پهناور و به ظاهر قدرتمند همخوانی نداشت. یک جای کار می لنگید. بدجور هم می لنگید و به همین دلیل هم به تلنگری فرو ریخت. پیش چشم همگان. وقتی خیلی ها باور نمی کردند. وقتی تا روز قبلش همان شعارهای جاه طلبانه سر داده می شد.

الغرض. بنده نه سیاستمدارم و نه علاقه ای به سیاست به معنای رایج و مرسومش دارم اما به مبحث آرزو و امکان علاقه دارم و در تمامی این سال ها در این باره خوانده ام و تامل کرده ام. من برای آرزوها حتی آرزوهای خیلی خیلی محال و دور از دسترس به شدت احترام قائلم چرا که آرزومندان و یا آرمانگرایان را آدم های شریفی می دانم. دغدغه های بزرگ و انسانی آنان را ارج می نهم و بر طبع بلند و احساسات پاک و انسانی آن ها غبطه می خورم اما حساب آرمانگرایان را از کاسبان همیشه جدا کرده و می کنم. آرمانگرایان حتی اگر شکست بخورند در نظر من قابل احترامند و شکست آن ها هم در چشمم باشکوه می نماید. گام برداشتن در طلبِ‌ محال حتی اگر به شکست بینجامد که معمولا می انجامد قابل ستایش و رشک برانگیز است:

سودایمان هماره خدا بود و نان و عشق

اما برای این همه امکان نداشتیم

تاریخ هم به احترام چنین انسان های شریفی همواره کلاه از سر خواهد برداشت اما برای کاسبکارانی که به عمد دین و دنیای این مردم را به آتش کشیدند تا منافع حقیر خود را تامین کنند و از گرده این مردم ستمدیده بالا بروند نفرینی ابدی در آستین خواهد داشت.

۵۷۵۷

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1774774

منبع: خبرآنلاین

کلیدواژه: محمدجواد ظریف خوب می دانست جواد ظریف امکان ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۹۱۹۴۸۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

پایه‌های «پاتریوت آمریکایی» فرو ریخت

به گزارش قدس آنلاین، وزیر دفاع آمریکا که تا این لحظه هیچ روایت درست و قابل اعتنایی برای آگاهی افکار عمومی از اثرات حمله موشکی و پهپادی ایران به سرزمین‌های اشغالی ارائه نداده، در راستای کمک و البته روحیه دادن به مقامات رژیم اشغالگر به این شکل با کلمات بازی می‌کند. اینکه لوید آستین از تهران خواسته کارآمدی سیستم‌ تسلیحاتی خود را بررسی کند اصلاً نکته تعجب‌برانگیزی نیست، چرا که لحظاتی پس از عملیات کاملاً موفق «وعده صادق» جمهوری اسلامی، جو بایدن در گفت‌وگو با بنیامین نتانیاهو به وی گفت: حساب کن در این نبرد پیروز شده‌ای، چون موشک‌ها و پهپادهای ایرانی را سرنگون کرده‌ایم!

پاتریوتِ از رده خارج
اظهارات آستین دقیقاً در راستای همین موضع رئیس‌جمهور آمریکا قابل تحلیل و بررسی است نه چیزی بیشتر؛ او خود به‌خوبی می‌داند آنچه به عنوان «توانایی قابل توجه» اسرائیل برای دفاع از خودش گفته، یک شوخی بی‌مزه است که نه خودش به آن باور دارد نه  کارشناسانی که در این دو هفته به موضوع حملات سنگین موشکی و پهپادی ایران به سرزمین‌های اشغالی پرداختند. همه می‌دانند اگر کمک مستقیم ناتو و همراهی کشورهای خائن منطقه نبود، صهیونیست‌ها چیزی برای عرض اندام نداشتند. به نظر، حرف دقیق‌تر آن است بگوییم آمریکا و غرب باید کارآمدی سیستم‌های پدافندی خود را بررسی کنند، چرا که در مقابل موشک‌های بالستیک، پهپادها و کروزهای ایرانی شکست سختی خوردند. این حرف ما نیست، بلکه واقعیتی است که اکنون از زبان رسانه‌های غربی – عبری نیز بیان می‌شود.

در این راستا، رادیو ارتش رژیم صهیونیستی دیروز برای نخستین بار فاش کرد سامانه‌های پدافندی و دفاع موشکی ارتش آمریکا تا حد زیادی در رهگیری موشک‌های بالستیک ایران در جریان پاسخ تنبیهی به حمله تل‌آویو علیه کنسولگری ایران در دمشق ناکام ماندند و شکست خوردند. این رسانه سپس از تصمیم تل‌آویو برای جمع‌آوری و از رده خارج کردن سامانه‌های دفاعی مشهور آمریکایی خبر داد و نوشت: اشتباه‌های زیاد پاتریوت، مقامات را مجبور به تجدیدنظر فوری در به‌کارگیری این سیستم‌های پدافند هوایی کرده است. 

این تصمیم دو هفته پس از حمله موشکی پهپادی گسترده ایران به سرزمین‌های اشغالی گرفته شده است. تایمز اسرائیل هم به نقل از وبگاه ارتش رژیم اشغالگر اعلام کرد: «سیستم پاتریوت که در نیروی هوایی اسرائیل با نام «یاهالوم» (کلمه عبری به معنای الماس) شناخته می‌شود، ظرف دو ماه برای همیشه از رده خارج می‌شود و سامانه‌های پیشرفته‌تری جایگزین آن خواهد شد».

اثبات ناکارآمدی سامانه پیشرفته آمریکا
نیروی هوایی اسرائیل فوریه (بهمن‌ ۱۴۰۲) اعلام کرد به   دنبال جمع‌ کردن چند آتشبار باقیمانده پاتریوت‌های سرزمین‌های اشغالی است و پرسنل این نیرو، کار کردن با گنبد آهنین را آموزش خواهند دید.

آتشبارهای موشکی پاتریوت از سوی ایالات متحده با موفقیت علیه برخی از موشک‌های اسکاد که در طول جنگ خلیج‌فارس در سال۱۹۹۱ از عراق به سوی سرزمین‌های اشغالی شلیک شدند، به‌کارگیری شدند. این سیستم ساخت آمریکا در همان سال به‌طور رسمی وارد اسرائیل شد، اما نخستین رهگیری خود را در سال ۲۰۱۴ انجام داد و یک پهپاد حماس را که از نوار غزه پرتاب شد، سرنگون کرد.

این سامانه که برای سرنگونی هواپیما طراحی شده بود، به گفته ارتش اسرائیل در یک دهه بعد تنها حدود ۱۰هدف را رهگیری کرد، از جمله جنگنده‌های سوریه که در سال‌های ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۸ وارد حریم هوایی سرزمین‌های اشغالی شدند. این سیستم رهگیری و پدافندی نتوانست به نحو مطلوب دربرابر چالش‌ها ایستادگی کند و در ساقط کردن اهداف زیادی طی سال‌های به‌کارگیری شکست خورده است و از این بابت در جنگ خلیج‌فارس هم بدنام بود.

پشت پرده اظهارات آستین
در بحبوحه جنگ کنونی در نوار غزه، پاتریوت در موارد انگشت‌شمار مورد استفاده قرار گرفته است، با این حال در بیشتر موارد رهگیری‌های این سیستم پدافندی تشخیص اشتباه در شلیک‌های خود داشتند. رادیو ارتش اسرائیل یک هفته پس از عملیات تلافی‌جویانه و تنبیهی ایران علیه این رژیم، از عملکرد ضعیف سامانه‌های دفاعی آمریکا انتقاد کرد. براساس گزارش این رسانه اسرائیلی، مشخص نیست اوکراین با آتشبارهای پاتریوت چطور از آسمان خود دربرابر حملات روسیه دفاع می‌کند!

در این شرایط، تحلیل سخنان اخیر 
وزیر جنگ آمریکا البته یک بعد دیگر هم دارد، آن هم بازاریابی و فروش تسلیحات است، چراکه با توجه به توفیق بالای ایران در زدن اهداف مدنظرش، حالا دیگر کسی سراغ تسلیحات پدافندی آمریکایی نمی‌رود. آستین با فرافکنی، علیه تسلیحات ایرانی یاوه‌گویی کرده تا به شکلی بگوید تسلیحات ما مشکلی نداشته و کاملاً موفق عمل کرده است! اما سابقه دروغ‌گویی آمریکایی‌ها با هدف فریب و سپس قالب کردن تسلیحات نظامی‌شان به طرف مقابل زیاد است. دی‌ماه دو سال پیش که عربستان سعودی و امارات هدف حملات موشکی و پهپادی ارتش یمن قرار گرفتند هم دروغ‌های عجیبی از توانایی سامانه‌های پدافندی توسط آمریکایی‌ها منتشر شد، آن‌ها با انتشار یک پاورپوینت و چند گرافیک ساده مدعی شدند سامانه چند میلیارد دلاری تاد و پاتریوت موفق شده‌اند موشک‌ها و پهپادهای یمنی را هدف قرار دهند؛ ادعایی که نادرستی آن مدتی بعد آشکار شد. ماجرای ابقیق و خریص و حمله به آرامکو که ۲۵درصد از توان پدافندی سعودی‌ها صرف محافظت از آن‌ها می‌شد فقط گوشه‌ای عیان شده از این ناتوانی سامانه‌های پرمدعای غربی بود، موضوعی که عملیات وعده‌صادق تیر خلاصی بر آن بود. نفوذ موشک‌های ایرانی و اصابت آن‌ها به اهداف، نشان‌دهنده وجود ضعف‌های جدی در سامانه‌های پدافند موشکی غربی و رژیم‌صهیونیستی است که در حملات احتمالی بعدی، ایران می‌تواند از این نقاط ضعف برای وارد کردن خسارات جدی به دشمن استفاده کند.

خبرنگار: هدایت جاوید